کد مطلب:211246 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:200
صورت و سیرت امام ششم
حضرت جعفر بن محمد علیه السلام از ارواح عالیه آسمانی بود و جان و تنش ز آب و خاك دگر و شهر و دیار روحانیت بودند.
ابن شهرآشوب می نویسند:
و كان (ع) ربع القامه - از هر الوجه حالك - الشعر جعدا - اشم الانف انزع - رقیق البشرة - علی خده خال اسود دعلی جسده حبلان حمره [1] .
آن حضرت متوسط القامه میانه بالا - افروخته رو - دارای بدنی سفید و بینی كشیده و موهای سیاه و مجعد بود بر صورت زیبایش خال سیاه هاشمی بود كه بر ملاحتش افزوده بود.
امام صادق علیه السلام دارای هیئتی باسطوت و بدنی سیمین و لباس فاخر و شخصیتی باعاطفه و مهربان بود.
امام صادق علیه السلام همیشه مسواك می كرد و تا پنج سال قبل از رحلت كه دندانهای او ریخت مسواك از او جدا نمی شد.
[ صفحه 33]
در حلم و علم و صبر و حسن خلق و تحمل و بردباری در مصائب ماه آسمان فضیلت بود او مظهر تقوی و پارسائی و مجسمه زهد و پرهیزكاری و معدن علم و حكمت و دارای قدرت و قوت نطق و فصاحت و ملكه تربیت و تعلیم بود.
مناقب الصادق مشهورة
بنقلها عن صادق صادق
سما الی نیل العلی وادعا
و كل عن ادراكه اللاحق
جری الی المجد كآبائه
كماجری فی الحلة السابق
وفاق اهل الارض فی عصره
و هو علی حالاته فایق
و كل ذی فضل بافضاله
و فضله معترف ناطق
له مكان فی العلی شامخ
و طود مجد صاعد شاهق
من دوحة العزالتی فرعها
سام علی اوج السها سامق
كانما طلعته ما بدا
لناظریه القمر الشارق
مولای انی فیكم مخلص
ان شاب بالحب لكم ماذق
لكم موال والی بابكم
انضی المطایا وبكم واثق
ارجوبكم نیل الامانی اذا
نجا مطیع و هوی مارق [2] .
هر كسی را تن و اندام جمالست و جوانی
این همه لطف ندارند مگر سرو روانی
نظر آوردم و بردم كه وجودی به تو ماند
همه اسمند و تو جسمی همه جسمند تو جانی
تو اگر روی بپوشی و كست روی نبیند
در همین پرده زنی پرده ی خلقی بدرانی
تو ندانی كه كسی در تو چرا خیره بماند
تا كسی همچو تو باشد كه در او خیره بمانی
هر چه در حسن تو گویند چنانی به حقیقت
علت آنست كه با ما به عنایت نه چنانی
رمقی بیش نمانده است گرفتار غمت را
چشم مجروح توان داشت به كس تا برهانی
گر نمیرد عجب! آن شخص دگر زنده نباشد
كه برانی ز بر خویش و دگرباره بخوانی
سعدیا گر قدمت راه بیابان نرساند
یاری اندر طلبش عمر به پایان برسانی
ابن شهرآشوب می نویسند:
و كان (ع) ربع القامه - از هر الوجه حالك - الشعر جعدا - اشم الانف انزع - رقیق البشرة - علی خده خال اسود دعلی جسده حبلان حمره [1] .
آن حضرت متوسط القامه میانه بالا - افروخته رو - دارای بدنی سفید و بینی كشیده و موهای سیاه و مجعد بود بر صورت زیبایش خال سیاه هاشمی بود كه بر ملاحتش افزوده بود.
امام صادق علیه السلام دارای هیئتی باسطوت و بدنی سیمین و لباس فاخر و شخصیتی باعاطفه و مهربان بود.
امام صادق علیه السلام همیشه مسواك می كرد و تا پنج سال قبل از رحلت كه دندانهای او ریخت مسواك از او جدا نمی شد.
[ صفحه 33]
در حلم و علم و صبر و حسن خلق و تحمل و بردباری در مصائب ماه آسمان فضیلت بود او مظهر تقوی و پارسائی و مجسمه زهد و پرهیزكاری و معدن علم و حكمت و دارای قدرت و قوت نطق و فصاحت و ملكه تربیت و تعلیم بود.
مناقب الصادق مشهورة
بنقلها عن صادق صادق
سما الی نیل العلی وادعا
و كل عن ادراكه اللاحق
جری الی المجد كآبائه
كماجری فی الحلة السابق
وفاق اهل الارض فی عصره
و هو علی حالاته فایق
و كل ذی فضل بافضاله
و فضله معترف ناطق
له مكان فی العلی شامخ
و طود مجد صاعد شاهق
من دوحة العزالتی فرعها
سام علی اوج السها سامق
كانما طلعته ما بدا
لناظریه القمر الشارق
مولای انی فیكم مخلص
ان شاب بالحب لكم ماذق
لكم موال والی بابكم
انضی المطایا وبكم واثق
ارجوبكم نیل الامانی اذا
نجا مطیع و هوی مارق [2] .
هر كسی را تن و اندام جمالست و جوانی
این همه لطف ندارند مگر سرو روانی
نظر آوردم و بردم كه وجودی به تو ماند
همه اسمند و تو جسمی همه جسمند تو جانی
تو اگر روی بپوشی و كست روی نبیند
در همین پرده زنی پرده ی خلقی بدرانی
تو ندانی كه كسی در تو چرا خیره بماند
تا كسی همچو تو باشد كه در او خیره بمانی
هر چه در حسن تو گویند چنانی به حقیقت
علت آنست كه با ما به عنایت نه چنانی
رمقی بیش نمانده است گرفتار غمت را
چشم مجروح توان داشت به كس تا برهانی
گر نمیرد عجب! آن شخص دگر زنده نباشد
كه برانی ز بر خویش و دگرباره بخوانی
سعدیا گر قدمت راه بیابان نرساند
یاری اندر طلبش عمر به پایان برسانی
[1] مناقب ابن شهرآشوب ص 351 ج 2.
[2] كشف الغمه ص 241.